DNA | Drone Noise Ambient

"DNA" jest to cykl koncertów audiowizualnych podczas których zaprezentujemy artystów wykonujących aranżacje dźwiękowe definiujące współczesne gatunki muzyczne takie jak: Drone, Ambient, Noise. Podczas 4 spotkań usłyszymy 7 wykonawców:

ZBIGNIEW KARKOWSKI

Zbigniew Karkowski urodził się w 1958 roku w Krakowie. Studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Göteborgu, w Szwecji, estetykę współczesnej muzyki na Uniwersytecie w Göteborgu Wydział Muzykologii i muzyki komputerowej w Chalmers University of Technology. Po ukończeniu studiów w Szwecji, studiował Sonologii w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze, Holandia. Podczas swojej edukacji, brał udział w wielu kursach mistrzowskich kompozycji umieszczonych przez lato Centre Acanthes w Awinionie oraz Aix-en-Provence, Francja.

Pracuje aktywnie jako kompozytor muzyki zarówno akustycznych i elektroakustycznych. Pisał utwory na wielką orkiestrę (zlecone i wykonane przez Gothenburg Symphony Orchestra), a także opery i kilka sztuk kameralnych, które zostały wykonane przez profesjonalnych zespołów w Szwecji, Polsce i Niemczech. Jest członkiem-założycielem wykonawstwie muzyki elektroakustycznej trio "Sensorband". Od ośmiu lat Zbigniew mieszka i pracuje w Tokio w Japonii, gdzie tworzy podziemną sceną muzyki Noise.

PIOTR CISAK

Piotr Cisak aka Kepa Yew pochodzi z Gdańska , skąd w 2009 r. przeniósł sie do Krakowa. Podjął się organizacji cyklów ‚Prima-Materia' od swoich autorskich audycji w krakowskiej Radiofonii, tam ma na celu wspierać i promować niezależne talenty z pogranicza muzyki ambientalnej, eksperymentalnej i dronowej którą też produkuje. Jako dj miksuje melodyjną, refleksyjną i hipnotycznie szeroko pojetą elektronikę. Organizował lub gral u boku takich artystów jak : Jan Jelinek, Aidan Baker, Leah Buckareff, Nadja, Mathias Delplanque, Plaid, Martyn, William Basinski, Andy Stott, AnD, Loscil, Talvihorros, Iroha , Dadub. Wystąpił również na Festiwalu Audioriver 2012, Ambient Park 2012, VII After Party Tauron Nowa Muzyka. W Lutym 2013 wydał produkcje dla labelu Cronica_Electronica w Porto. Kaseta (C30) ukaże się we wrześniu 2013 r. na Cruel Nature Rec. w Newcastle. Wszelkie mixy dostępne są na stronie internetowej ze szczegółowymi opisami: kepayew.prima-materia.com

MANUEL KNAPP

Manuel Knapp studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, computermusic i muzyki elektroakustyczne na Uniwersytecie Muzyki i Performing Arts Vienna. Knapp pracuje jako artysta w dziedzinie muzyki, malarstwa, grafiki, animacji i elektroakustycznej. Obecnie, on dzieli swój czas między obu Wiedniu i Tokyo.

knapp.klingt.org

NORMAL ECHO

Normal Echo to solowy projekt Dawida Szczęsnego, znanego m.in z zespołu Niwea oraz solowych wydawnictw dla takich wytworni jak Porter Records, Monotype, Supralinear by Mille Plateaux. Po kilkuletniej przerwie w nagrywaniu i koncertowaniu solo, Szczęsny wraca z nowym projektem który ma niewiele wspólnego z jego poprzednimi nagraniami.

W muzyce Normal Echo słychać wpływy zimnej fali i muzyki elektronicznej. Bezpośrednie, proste teksty i sposób ich wykonania sprawiają, że Normal Echo blisko również do punkowej estetyki. Album "Private Behaviour" ukaże się w październiku. Do tego czasu posłuchać można EPki zapowiadającej to wydawnictwo: normalecho.bandcamp.com

LUDOMIR FRANCZAK

Ludomir Franczak (1974). Artysta wizualny poruszający się na polach multimediów, malarstwa, grafiki, instalacji, designu, performance i teatru. Swoje projekty prezentuje w galeriach, muzeach, przestrzeni publicznej i teatralnej w Polsce, Danii, Szwecji, Anglii, Portugalii, Szwajcarii, Niemczech, Rosji, we Włoszech i na Węgrzech. Współpracuje z muzykami (Marcin Dymiter, Robert Curgenven, Pogodno), artystami wizualnymi (Magdalena Franczak, Karin Danielsson, Leo Palmestal). Jest stypendystą Fundacji Wyszehradzkiej (VARP) i trzykrotnym marszałka Województwa Pomorskiego, zdobywcą nagrody za najlepszy film eksperymentalny na festiwalu Euroshorts 2007 i laureatem festiwalu Spotkania 2011 Fundacji Łódzkich Spotkań Teatralnych.

Zajmuje się problemem pamięci i tożsamości. Za pomocą działań intermedialnych buduje złożone projekty wykorzystując zarówno sztuki wizualne, jak i historię, czy literaturę. Jest autorem wydawnictw artystycznych.

lfranczak.blogspot.com

ROBERT CURENVEN

Robert Curgenven (1974) jest australijskim kompozytorem / artysta tworzący muzykę ambient. Mieszka w Kornwalii. Jego praca obejmuje pracę nad zjawiskiem rezonansów wytwarzanych poprzez gramofony i harmonicznych instrumentalnych brzmieniach gitary. Opierając się na fizyczności dźwięku - i to nie tylko fizyczne oddziaływanie na ciało, ale sposób, w jaki dźwieki mogą kształtować nasze postrzeganie przestrzeni i upływu czasu.

Curgenven wykonał ponad 200 koncertów, od 2005 roku w Australii i Europie, w tym Klub Transmediale, Ultrahang Festival (Budapest), Feste dell Acqua (Vicenza / Włochy), Audiograft Festival (UK), określić Festival (Dania), Centrum Sztuki Współczesnej (Gdańsk ) i Alice Springs Festival Desert. Przedstawiał dźwięk jako audiowizualne i rzeźbiarskie prace w wystawach grupowych, które obejmują Transmediale (Berlin) i 10 lat microsound (Diapason Gallery, New York), jak również galerie w całej Australii, Włoch, Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech i na wystawie indywidualnej w Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń (Polska).

Rob Curgenven | Ludomir Franczak - THE INDIANS The Indians to audiowizualny projekt australijskiego muzyka Roba Curgenvena, oraz artysty wizualnego Ludomira Franczaka. Całość oparta jest na taśmach video znalezionych w jednym z polskich komisów. Są na nich prywatne nagrania starszej pary niemieckiej, mieszkającej we wschodniej części kraju. Po kupieniu kamery zaznajamiają się oni z jej działaniem filmując swoje mieszkanie, widok z okna, siebie na wzajem, telewizor. Kadry są długie i statyczne. Na pierwszy rzut oka obrazy te przypominają fotografie, na które patrzymy przez dłuższy czas. Curgenven i Franczak postanowili zmontować całość wg hollywoodzkich zasad konstruowania scenariuszy filmowych. Narracja pokazana jest na dwóch ekranach, a w akcję filmu wchodzi nagle żywy plan odgrywający niektóre sceny - dodatkowo jeszcze je podkreślając i nadając całości nowego wymiaru. Zarówno dźwięk, jak i obraz tworzone są w trakcie występu.

MARCIN DYMITER | EMITER

Muzyk, improwizator. Emiter porusza się w obszarze elektroniki, muzyki improwizowanej. Eksperymentuje z brzmieniem, przetwarzaniem dźwięków towarzyszących naszemu życiu. Emiter używa i łączy różne jakości - lo-fi/ hi-fi, czy też dźwięki powszechnie uznawane za zakłócenia. Tworzy instalacje dźwiękowe, słuchowiska radiowe, muzykę do filmów, spektakli i przestrzeni publicznych. Gra do filmów niemych. Prowadzi autorskie warsztaty dźwiękowe oraz działania przybliżające ideę field recordingu. Współpracuje z artystami wizualnymi i tancerzami m.in. Anną Baumgart, Joanną Rajkowską, Adamem Witkowskim, Ludomirem Franczakiem, Risą Takitą, Jackiem Krawczykiem oraz poetą Marcinem Świetlickim i pisarzem Danielem Odiją, z którym tworzy literacko-muzyczną formację Linie Północne oraz projekt Słuchaj uchem - cykl słuchowisk na żywo.

Producent muzyczny. Współtwórca i kurator - wspólnie z Ludomirem Franczakiem - festiwalu mikro_makro. Słuchacz i uczestnik muzycznych warsztatów w kraju i zagranicą m.in. warsztaty Le Quan Ninha, Andrew Sharpleya, Johna Butchera, Robina Minarda. Stypendysta Uniwersytetu Sztuki w Berlinie, finalista konkursu Netmage International Multimedia Festival w Bolonii. Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011). Członek Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej.

Tworzy muzykę od roku 1990, kiedy to powstał zespół ewa braun. Związany był także z formacjami: MORDY, gamadisco, Chlupot mózgu, Ludzie oraz z projektem emiter.arszyn. Współtworzył z Paulem Wirksuem gdańsko-koloński duet MAPA, którego płyta pt. "Fudo" została bardzo przychylnie przyjęta w Europie. Jest jednym z nielicznych polskich muzyków, o których twórczości pisało brytyjskie pismo muzyczne The Wire - jedno z najbardziej opiniotwórczych w Europie. Nagrania emitera były zamieszczone w kompilacji dla pisma "The Wire". Związany z polską sceną muzyki elektronicznej, eksperymentalnej oraz improwizowanej.

Współpracował i grał z muzykami z obszarów elektroniki, jazzu i awangardy oraz muzyki współczesnej, m.in.: Paulem Wirkusem, Rosą Arruti, Le Quan Ninhem, Robem Mazurkiem, Ingarem Zachem, Sophie Agnel, Thomasem Lehnem, Ignazem Schickiem, Johnem Butcherem, Axelem Dornerem, Andrew Sharpleyem, Wolfgangiem Fuchsem, Krzysztofem Knittlem, Mikołajem Trzaską, Mikołajem Pałoszem, Raphaelem Rogińskim, Patrykiem Zakrockim, Markiem Chołoniewskim, Tomaszem Chołoniewskim, Dagną Sadkowską, Michałem Górczyńskim, dj Lenarem, Pawłem Nowickim, Kubą Staruszkiewiczem.

Opis gatunków muzycznych prezentowanych podczas projektu:

Drone - gatunek minimalistycznej muzyki, kładący nacisk na długie i powtarzające się dźwięki przypominające burdony, skupiając się na barwie dźwięku i harmonii, zamiast na melodii. Gatunek ten jest podobny do ambientu, jednak zazwyczaj korzysta z większej liczby żywych instrumentów, takich jak skrzypce, gitary czy pianino.

Noise (z ang. 'szum, hałas') - termin ten jest dość wieloznaczny, używa się go w stosunku do pewnych odmian muzyki elektronicznej jak i tej z użyciem sprzętu analogowego, oraz stricte rockowej (zwykle w zestawieniach: noise rock, noise pop).

Ambient - gatunek muzyki elektronicznej, cechujący się odejściem od linearnie rozwijanej linii melodycznej, charakterystycznej dla klasycznej muzyki elektronicznej (Vangelis, Kitaro), na rzecz luźnej kompozycji plam dźwiękowych. Zazwyczaj poszczególne plamy są powiązane stale powtarzaną frazą elektronicznej perkusji, która organizuje utwór pod względem rytmicznym. O ile w innych rodzajach muzyki - od poważnej po punk rocka - osią konstrukcyjną utworu jest przebieg harmoniczny, to w muzyce ambient utwór rozwija się głównie przez operowanie barwą dźwięku. Drugą podstawową techniką kompozytorską jest stosowanie stałego powtarzania krótkiej frazy melodycznej, która przy każdej repetycji jest minimalnie modyfikowana bądź wzbogacana (zobacz minimalizm). W przypadku obu tych technik efektem jest przesunięcie nacisku z następstwa dźwięków na ich brzmienie, stąd muzyka ambient jest postrzegana jako statyczna i znajdująca się poza czasem.