Obchody majowego Święta Pracy to nie tylko polska tradycja czy też spuścizna PRL-u. To także wynik walki o godziwe warunki zatrudnienia dla pracujących na całym świecie. Korzenie święta sięgają końca XIX wieku i są ściśle powiązane z USA. W Polsce Święto Pracy jest dniem świątecznym od 1950 roku.
Święto zostało wprowadzone w 1889, dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 roku w Chicago, w Stanach Zjednoczonych podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy. Był to czas, w którym 1 maja stał się międzynarodowym świętem pracy.
Jeśli chodzi o Dzień Pracy w Polsce, to jako święto państwowe obowiązuje od 1950 roku, chociaż pierwsze nielegalne obchody odbywały się jeszcze w czasach zaborów, w 1890 roku. Polegały one na demonstracjach, często w akcje angażowały się siły polityczne, a wraz z biegiem lat rząd komunistyczny nadał świętu oficjalną rangę państwową. W ten sposób 1 maja stał się dniem wolnym od pracy.
Współcześnie zarówno Święto Pracy na całym świecie obchodzone jest na różne sposoby: od demonstracji, poprzez pikiety, kończąc na piknikach rodzinnych. To także odpowiedni czas, by przemyśleć to, co udało się osiągnąć w ramach prawa pracy, a co jeszcze trzeba zmienić.
Ekonomiczny kryzys ostatnich lat pokazał, że światowa gospodarka jest ściśle powiązana, a złe warunki pracy na drugim krańcu globu uderza w pracowników na całym świece. Dlatego Święto Pracy to okazja, by przypomnieć, że o prawa pracownicze można wywalczyć tylko wspólnie i solidarnie.
Od dekady Dzień Pracy połączony jest także ze świętowaniem rocznicy wejścia Polski do Unii Europejskiej, a to z kolei okazja do tego, by przy sprzyjającej pogodzie zorganizować atrakcje dla dzieci i pikniki w plenerze.
