Dzień Dziecka w Filharmonii.

Koncerty, Gdańsk

Data 01.06.2013 18:00
Miejsce Filharmonia Bałtycka
Miejscowość Gdańsk
Bilety 8-50 zł

Koncerty organizowane przez Filharmonię Bałtycką z okazji Dnia Dziecka, to zawsze wyjątkowe wydarzenie. Nie inaczej będzie w tym roku. W najbliższą sobotę najmłodsi słuchacze oraz ich rodzice będą mogli liczyć nie tylko na ciekawy repertuar, ale również na dodatkowe atrakcje w postaci konkursów z nagrodami oraz towarzystwo zaproszonej do zabawy maskotki. Wszystko to 1 czerwca, o godz. 18:00 w Filharmonii na Ołowiance.

Tym razem organizatorzy koncertu zapraszają najmłodszych do poznania słynących z tajemniczości i pełnych fantazji skandynawskich legend. Dzieło Peer Gynt (czyt. Per Gynt), do którego Edward Grieg skomponował muzykę na zamówienie samego autora – Henryka Ibsena, to w oryginale dramat, wyraziście pokazujący słabości ludzkiego charakteru. Na potrzeby koncertu przeznaczonego dla dzieci, wyeksponowane zostało przesłanie filozoficzne historii, krytykujące próżną i egocentryczną postawę, chwalące jednak takie wartości jak miłość i wiara we własne ideały.

Tytuł „Peer Gynt” jest zarazem nazwiskiem głównego bohatera, gnuśnego i egoistycznego wieśniaka, który pierwotnie nie docenia czystej miłości, jaką obdarza go Solvejga. Porywa więc Ingridę, córkę Króla Gór, za co zostaje skazany na wygnanie i podróżuje po świecie, docierając w końcu do krajów dalekiego Orientu.

W finałowej scenie Peer Gynt ma zostać zamieniony w guzik, ponieważ jest postacią nijaką i próżną, więc jego życie jest warte co najwyżej egzystencji guzika. Od kary ratuje go Solvejga, dzięki czemu tytułowy bohater odnajduje sens swojej egzystencji w miłości do niej.

Edward Grieg skomponował do wybranych scen opowieści aż 26 numerów, z których w następnych latach Grieg wybrał osiem, jego zdaniem najbardziej efektownych, zestawiając je w dwie suity. Już I suita Peer Gynt zyskała sobie dużą popularność, przynosząc rozgłos kompozytorowi. Obie suity były też zawsze bardziej znane niż leżący u źródeł ich powstania dramat. Muzyka, ilustrująca dzieło jest momentami skoczna, rytmiczna, ale bywa że baśniowa, egzotyczna, przywodząca na myśl dalekie krainy. Z całą pewnością jednak pobudzająca wyobraźnię i nie pozwalająca na nudę wśród słuchaczy. Orkiestrę Symfoniczną Polskiej Filharmonii Bałtyckiej poprowadzi absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku, współpracujący także z Operą Narodową – Teatrem Wielkim w Warszawie Piotr Staniszewski.

Podczas koncertu, najmłodszym słuchaczom będzie towarzyszyć Mewa Śmieszka – reporterka portalu Trójmiasto.pl. Przewidziane są także konkursy, podczas których będzie można wygrać zestawy kosmetyków dla dzieci „Ziajka”.

BACKGROUND:

01/06/2013 sobota, 18:00 Sala Koncertowa na Ołowiance

SUITA PEER GYNT

I suita (op. 46)

Poranek (norw. Morgenstemning, IV akt, Allegretto pastorale) Utwór jest wprowadzeniem do czwartego aktu dramatu Ibsena. Akcja sceny rozgrywa się w Afryce, ale wschód słońca Griega (uchodzący za jeden z najpiękniejszych w muzyce) ma skandynawski koloryt.

Śmierć Azy (Åses død, III akt, Andante doloroso) Utwór, napisany tylko na instrumenty smyczkowe, jest przejmującą ilustracją do sceny umierania Azy, matki Peer Gynta. Tytułowy bohater siedzi przy jej łożu, odsuwając od niej obraz nadchodzącej śmierci, opowiada o swoich przygodach. Nie zauważa, że matka w pewnym momencie już go nie słyszy.

Taniec Anitry (Anitras dans, IV akt, Tempo di mazurka) Anitra (w dosł. tłum. gęś, aluzyjne imię bohaterki) była córką arabskiego szejka. Miniatura, skomponowana również na same smyczki, jest egzotycznym tańcem utrzymanym jednakże w charakterystycznym rytmie mazurka.

W grocie Króla Gór (I Dovregubbens hall, II akt, Alla marcia e molto moderato) Utwór nawiązuje do mrocznych sag skandynawskich, pełnych opowieści o koboldach, gnomach, trollach. Prześladują one Peer Gynta za uwiedzenie córki Króla Gór. Cały utwór zbudowany jest na jednym motywie, wielokrotnie przetwarzanym w różnych obsadach instrumentów i narastającej dynamice. Obok Bolera Ravela jest to jeden z najwybitniejszych przykładów formy jednorodnej.

Piotr Staniszewski – dyrygent

Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie skrzypiec oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej. Jest laureatem wielu prestiżowych konkursów skrzypcowych oraz kameralnych. W roku 2003 za wybitne osiągnięcia otrzymał stypendium ministra Kultury i Sztuki. Doskonaląc swoje umiejętności, brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych muzyków, takich jak: Gabriel Chmura, Josuas Domarkas, Marina Jaszwili, Wiktor Pikajzen, Wolfgang Marschner, Jadwiga Kaliszewska.

Już w trakcie studiów pracował jako dyrygent Elbląskiej Orkiestry Kameralnej oraz pełnił funkcję asystenta-dyrygenta, a później dyrygenta Orkiestry Symfonicznej oraz Orkiestry Kameralnej Akademii Muzycznej w Gdańsku. Wielokrotnie występował jako solista i dyrygent z Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie. W sezonie artystycznym 2007/2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Letniej Sceny Operowej w Sopocie. Od 2010 roku współpracuje ściśle z Gdańską Operą Kameralną, z którą regularnie bierze udział w Festiwalu Muzycznym na Helu. Obecnie jest doktorantem na wydziale instrumentalnym w katedrze instrumentów smyczkowych w klasie prof. Krystyny Jureckiej. Od sezonu artystycznego 2011/2012 współpracuje jako dyrygent-asystent z Teatrem Wielkim - Operą Narodową w Warszawie.

Koncertował między innymi z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Lucernie, Chórem Cantus Domus w Berlinie oraz wieloma polskimi orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi. Asystował takim dyrygentom, jak: Krzysztof Penderecki, Modestas Pitrenas, Jan Lathan Koenig, Fridrich Heider, Patrick Founillier, Tadeusz Strugała, Wojciech Michniewski, Janusz Przybylski, Wojciech Rajski, Kai Baumann. W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej asystował przy operach: Jakob Lenz, Madame Butterfly, Wesele Figara, Dama pikowa, Słowik, Zagłada domu Usherów. W sezonie 2012/2013 prowadzi spektakl baletowy Opowieści Biblijne, pracuje również m.in. przy nowej produkcji Mariusza Trelińskiego Manon Lescaut, a także przy Sprawie Makropulos i Qudsji Zaher.